Üvey baba trajedisi

“SAHNE, 18 yaşındaki bir kız çocuğu olan Paula’nın banyo aynasında kendine baktığı bir çekimde açılıyor. Aynanın bakış açısından, onu izliyoruz. Yüzü mükemmel bir şekilde yapılmış ve pahalı iç çamaşırı giyiyor… Ama onunla ilgili bir şey üzücü görünüyor. Yüzü taş gibi soğuk ve boştu. Bir dakika sessizlik geçer, sonra oradan kopar ve dolabından bir şey alır. Tezgahın üzerindeki bir bardak suya iki antasit tableti açar ve bırakır. Su fışkırıyor. Paula’nın atışına geri dönelim. İç çamaşırını saklamak için tüylü bir bornoz giyer ve odadan çıkar. Annem ve babam yatakta oturuyorlar, televizyon izliyorlar, Paula odaya bornozuyla girdiğinde. Bir bardak su tutuyor. Annem onu fark ettiğinde, ona ne kadar sevimli göründüğünü söyler ve onlara katılması için onu çağırır. Babam uzak görünüyor ve kumandayı çevirip duruyor. Sana antasitini getirdim anne.”Diyor Paula ve bardağı ona uzatıyor. Annem gülümsüyor ve alıyor, kızına her zaman çok itaatkar olduğu ve ona baktığı için teşekkür ediyor. Paula omuz silkiyor ve ona büyütülecek bir şey olmadığını söylüyor. Ama annem onu içeri çeker ve ona sarılır. Hayır Paula, ciddiyim.’Diyor. “Bütün bu yıl, hastalandığımdan beri, tam bir melek oldun. Bana her gece ilacımı getiriyorsun; Mezun olduktan sonra bile evde kalmaya karar veriyorsun, sırf üvey babanla birlikte benimle ilgilenebilesin diye. Babam televizyona bakıp duruyor. Paula gülümsüyor ve sırtına sarılıyor. Beni bilirsin anne, ben her zaman senin bebeğin olacağım. Şimdi refleksin bozulmadan bunu al. Annem bilerek başını sallar ve kocasına dönmeden önce bir yudum alır. Kutsanmadık mı tatlım?’Diyor. Küçük kızımızın böylesine şefkatli, sevgi dolu bir kadına dönüşmesine ne mutlu? Diğer 18 yaşındakiler ebeveynlerine kötü davranıyor… ama bizim Paula’mız değil. Bize çok iyi bakıyor. Babam karısına gülümsemek için dönmeden önce uzun bir duraklama yapar. ‘Evet, tatlım. Paula’nın elini şefkatle tutan annem, bardağı gece standına koymadan önce kalan antasitini tüketiyor. Üçü de annem yavaşça sıçrayıp yere yığılmadan önce sessizce televizyon izliyorlar. Babam sessizliği bozmadan önce Paula bilinçsiz annesine bakıyor. ‘Bu gece yeterince uzun sürdü,’ diyor ayağa kalkıp pijamalarını çıkarmaya başlıyor. Sana aldığım şeyi mi giyiyorsun? Paula yavaşça elini annelerinden çıkarır ve ayağa kalkar… soyunmak üzereyim. Babam heyecanla onu durduruyor. ‘Bekle,’ diye emrediyor. Bunun için para biriktirmek istiyorum. İlk olarak, sanırım bir dakikalığına o sevimli bornozla yüzünü sikmek istiyorum. Benim tatlı bebeğim. Paula kıpır kıpır dururken gülüyor. Bu sefer odama gidebilir miyiz sence?’diye itaatkar bir şekilde sorar. Babam pantolonunu indirir ve ona sürünmesini söyler, her zaman yaptıkları gibi burada yapacaklar. Yavaş yavaş Paula dizlerinin üstüne çöker ve dik babasına doğru yol alır. Üvey baba gece sakso çekmeye hazır mı?’diyor, ona bakıyor. Evimde bana baba diyorsun.’Diyor, yüzünü tutuyor. O adım saçmalığını bir daha duymak istemiyorum. Şimdi ağzını aç.’ Paula gülümsüyor ve ‘evet baba.'”